ΣΥΝ
ή
ΓΟΡΟΣ
81
Αποφάσεις Δικαστηρίου της Ευρωπα
ϊ
κής Ένωσης
τόπων αναπαραγωγής και του επέβαλε
πρόστιμο το οποίο, σε περίπτωση μη κα-
ταβολής του, μπορούσε να μετατραπεί σε
στερητική της ελευθερίας ποινή.
Το αιτούν δικαστήριο διερωτάται, στο
πλαίσιο αυτό, ως προς την ερμηνεία του
άρθρου 12, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, της
οδηγίας για τους οικοτόπους. Επισημαίνει
την ανάγκη να οριστούν επακριβώς οι έν-
νοιες που περιλαμβάνει η διάταξη αυτή,
ιδίως ο «τόπος ανάπαυσης» και ο «τόπος
αναπαραγωγής». Το Δικαστήριο απάντησε
ότι το άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχείο
δ΄, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τη διατήρη-
ση των φυσικών οικοτόπων και της άγρι-
ας πανίδας και χλωρίδας, έχει την έννοια
ότι ο όρος «τόποι ανάπαυσης» της διάτα-
ξης αυτής περιλαμβάνει και τους τόπους
ανάπαυσης οι οποίοι δεν καταλαμβάνονται
πλέον από ένα από τα προστατευόμενα
ζωικά είδη του παραρτήματος IV, στοιχείο
α΄, της εν λόγω οδηγίας, εφόσον υπάρχει
αρκετά μεγάλη πιθανότητα το εν λόγω εί-
δος να επιστρέψει στους εν λόγω τόπους
ανάπαυσης.
Κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση
και ανάκληση του καθεστώτος
διεθνούς προστασίας
Υπόθεση C‑517/2017, απόφ. 16.7.2020:
Milkiyas Addis κατά της Ομοσπονδιακής
Δημοκρατίας της Γερμανίας
Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως υπο-
βλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς
μεταξύ του Milkiyas Addis, υπηκόου Ερυ-
θραίας, και της Ομοσπονδιακής Δημοκρα-
τίας της Γερμανίας σχετικά με τη νομιμό-
τητα απόφασης με την οποία η Bundesamt
für Migration und Flüchtlinge (ομοσπον-
διακή υπηρεσία μετανάστευσης και προ-
σφύγων), αρνήθηκε να χορηγήσει άσυλο
στον ενδιαφερόμενο. Ειδικότερα, το αι-
τούν γερμανικό δικαστήριο θεώρησε ανα-
γκαίο να προσδιοριστούν οι συνέπειες που
έχει για τη νομιμότητα μιας απόφασης περί
απαραδέκτου η παράβαση της υποχρέω-
σης παροχής στον αιτούντα διεθνή προ-
στασία της δυνατότητας προσωπικής συ-
νέντευξης, όταν ο αιτών είχε την ευκαιρία
να εκθέσει κατά τη διαδικασία προσφυ-
γής όλα τα στοιχεία που είναι αντίθετα στη
λήψη απορριπτικής απόφασης και τα στοι-
χεία αυτά δεν μπορούν να οδηγήσουν σε
τροποποίηση της εν λόγω απόφασης ως
προς την ουσία της για νομικούς λόγους.
Το ανωτέρω δικαστήριο επισημαίνει, με-
ταξύ άλλων, ότι η υπηρεσία μετανάστευ-
σης έλαβε την επίμαχη στην κύρια δίκη
απόφαση χωρίς να ακούσει προηγου-
μένως τον ενδιαφερόμενο ούτε επί των
πραγματικών περιστατικών, ούτε επί της
σκοπούμενης απόρριψης της αίτησής του
για χορήγηση ασύλου.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι σε περίπτωση
που η αποφαινόμενη αρχή σκοπεύει να
κρίνει απαράδεκτη μια αίτηση διεθνούς
προστασίας, σκοπός της προσωπικής συ-
νέντευξης σχετικά με το παραδεκτό της αί-
τησης είναι να δοθεί στον αιτούντα όχι μό-
νον η ευκαιρία να εκφράσει την άποψή του
επί του αν του έχει πράγματι χορηγηθεί δι-
εθνής προστασία από άλλο κράτος μέλος,
αλλά κυρίως η δυνατότητα να εκθέσει το
σύνολο των στοιχείων που χαρακτηρίζουν
τη συγκεκριμένη κατάστασή του, προκει-
μένου να δοθεί στην αποφαινόμενη αρχή η
δυνατότητα να αποσοβήσει σοβαρό κίνδυ-
νο απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχεί-
ρισης, κατά την έννοια του άρθρου 4 του
Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον οποίο θα διέτρε-
χε ο αιτών, σε περίπτωση μεταφοράς του
στο άλλο αυτό κράτος μέλος.
Κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, το
ενωσιακό δίκαιο αντιτίθεται στην εκ μέ-
ρους κράτους μέλους άσκηση της δυνα-
τότητας να απορρίπτει ως απαράδεκτη μια
αίτηση διεθνούς προστασίας για τον λόγο
ότι έχει ήδη χορηγηθεί στον αιτούντα τέ-
τοια προστασία από άλλο κράτος μέλος,
όταν οι προβλέψιμες συνθήκες διαβίωσης
που θα αντιμετωπίσει ο αιτών ως δικαιού-
χος τέτοιας προστασίας σε αυτό το άλλο
κράτος μέλος θα τον εκθέσουν σε σοβαρό
κίνδυνο να υποστεί απάνθρωπη ή εξευτε-
λιστική μεταχείριση, κατά την έννοια του
άρθρου 4 του Χάρτη. Ως εκ τούτου, όταν οι
αρχές κράτους μέλους διαθέτουν στοιχεία
που προσκομίζει ο ενδιαφερόμενος προ-
κειμένου να αποδείξει την ύπαρξη ενός τέ-
τοιου κινδύνου στο κράτος μέλος που του
έχει ήδη χορηγήσει διεθνή προστασία, οι