ΝΕΟΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ

Κατʼ εξοχήν αντικείμενο της πολιτικής θεωρίας είναι η κριτική εξέταση του χαρακτήρα και των σκοπών της πολιτείας. 

Η πολιτική θεωρία, από την αρχαιότητα, αποπειράται να κατανοήσει τη λειτουργία της πολιτείας και των θεσμών που την απαρτίζουν, προβληματίζεται όμως συγχρόνως και επί του ερωτήματος πώς η πολιτεία ως φορέας της συλλογικής ζωής και οι επί μέρους θεσμοί θα μπορούσαν να βελτιωθούν για να υπηρετούν καλύτερα τους σκοπούς τους. Αυτός ο προβληματισμός δημιουργεί μια ενδιάθετη κριτική δυναμική ως προσδιοριστικό στοιχείο του έργου της πολιτικής θεωρίας. 

Στη δυναμική αυτή συμβάλει η «Νεότερη Πολιτική θεωρία» με την ανάλυση των θεωριών του Κοινωνικού Συμβολαίου, όπως τις στοχάστηκαν οι Thomas Hobbes, John Locke και Jean-Jacques Rousseau, καθώς και με την ανάπτυξη του ωφελιμιστικού φιλελευθερισμού, όπως εκπροσωπήθηκε από τους Jeremy Bentham και John Stuart Mill. 

Η θεωρία του κράτους, η θεωρία της ιδιοκτησίας, η φυσική και ηθική ελευθερία, η θεωρία της ωφελιμότητας, το ιδεώδες της ωφελιμιστικής δημοκρατίας, ο γαλλικός διαφωτισμός, οι βάσεις της δημοκρατίας, αναλύονται διεξοδικά και με σαφήνεια, με αποτέλεσμα η 5η αναθεωρημένη και ενημερωμένη (εμπλουτίστηκε σε σημαντικό βαθμό η βιβλιογραφία) έκδοση του έργου «Νεότερη Πολιτική Θεωρία» να έχει μεγάλη παιδευτική αξία.