Δ. Ζερδελής, Ο χρόνος εργασίας στην εποχή της ψηφιακής εργασίας
Απόσπασμα
Η εποχή της ψηφιακής εργασίας επηρεάζει βασικά ζητήματα του εργατικού δικαίου και επιβάλλει την επανεξέτασή τους. Ένα απ’ αυτά είναι και ο χρόνος εργασίας. Οι παραδοσιακές ρυθμίσεις για το χρόνο εργασίας είχαν ως δεδομένο συνθήκες παροχής εργασίας, οι οποίες στο νέο περιβάλλον που δημιουργεί η ψηφιακή τεχνολογία έχουν παύσει πλέον να υφίστανται. Στο νέο αυτό περιβάλλον η παροχή της εργασίας απελευθερώνεται από χρονικές και τοπικές δεσμεύσεις και δημιουργείται ένα νέο είδος ετοιμότητας εργασίας, το οποίο καθιστά αναγκαία τόσο σε ενωσιακό όσο και σε εθνικό επίπεδο τη νομοθετική παρέμβαση, ώστε να εξασφαλίζεται η απαραίτητη προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων.Δημήτρης Ζερδελής, Καθηγητής Νομικής, Σχολής ΑΠΘ Ι. Εισαγωγή Η τεχνολογική εξέλιξη, ιδίως στον τομέα των ψηφιακών μέσων επικοινωνίας και η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, στην οποία οι ψηφιακές τεχνολογίες διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο, έχουν μεταβάλει ουσιωδώς τις συνθήκες παροχής εργασίας και η μεταβολή αυτή επηρεάζει βασικά ζητήματα του εργατικού δικαίου, όπως αυτό του χρόνου εργασίας. Οι παραδοσιακές νομοθετικές ρυθμίσεις για τα χρονικά όρια εργασίας, οι οποίες καθιέρωσαν το οκτάωρο ως ανώτατο ημερήσιο χρόνο και το 48ωρο ως ανώτατο εβδομαδιαίο χρόνο, προέρχονται από μια εποχή της βιομηχανικής κοινωνίας, όπου η διάκριση μεταξύ χρόνου εργασίας και ελεύθερου χρόνου ήταν σαφής, όπως σαφής ήταν και...