Ελληνικό - Υπαγωγή της έκτασης στο Πρόγραμμα Ιδιωτικοποιήσεων ΣτΕ Ολ 1305/2019 [Παρατ.: Σ. Κουστένη]
Απόσπασμα
Προκειμένου ορισμένη πράξη να υπαχθεί στη διαδικασία της οδηγίας 2001/42/ΕΚ, πρέπει, αυτή να “εγκρίνεται μέσω της νομοθετικής διαδικασίας από το Κοινοβούλιο ή την Κυβέρνηση” και η έκδοσή της να απαιτείται “βάσει νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων”. Κατά την προφανή και μη καταλείπουσα εύλογες αμφιβολίες έννοια της εν λόγω διατάξεως, η υπαγωγή στη διαδικασία της οδηγίας δεν αποκλείεται, όταν η πράξη για την οποία πρόκειται, αποτελεί τυπικό νόμο, διότι, στην περίπτωση αυτή, η έκδοσή της δεν απαιτείται, μεν, κατ’ ακριβολογία, βάσει άλλων “νομοθετικών διατάξεων”, ο ίδιος, όμως, ο τυπικός νομοθέτης, κατ’ ενάσκηση της κανονιστικής του εξουσίας, κρίνει επιβεβλημένη τη θεσμοθέτησή της. Καθόσον, μάλιστα, αφορά την ελληνική έννομη τάξη, στο πλαίσιο της οποίας ο χωροταξικός σχεδιασμός ανάγεται σε συνταγματική υποχρέωση (άρθρο 24 παρ. 2 Συντ.), τυπικός νόμος εκδιδόμενος για την υλοποίηση της εν λόγω συνταγματικής επιταγής, δηλαδή κατά συνταγματική απαίτηση, δεν αποκλείεται, κατά μείζονα λόγο, να περιέχει “σχέδιο ή πρόγραμμα”, για τη θεσμοθέτηση του οποίου να απαιτείται, κατά την έννοια της οδηγίας, η προηγούμενη περιβαλλοντική εκτίμηση. Κατά συνέπεια, και παρότι κατά την εξέταση της …/2015 σχετικής αναφοράς της πρώτης αιτούσας και άλλων πολιτών προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως προς το προσβαλλόμενο ΣΟΑ, κρίθηκε ότι στην παρούσα υπόθεση το έγγραφο που ο αναφερόμενος θεωρεί ότι συνιστά σχέδιο (που εγκρίθηκε με τον Ν 4062/2012) δεν απαιτούνταν από καμία νομοθετική, κανονιστική ή διοικητική διάταξη και, επομένως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως σχέδιο κατά το άρθρο 2 της οδηγίας. Ο σχετικός λόγος ακυρώσεως δεν καθίσταται απορριπτέος με αυτή τη βάση, δεδομένου ότι, κατά τα προαναφερόμενα, και ο τυπικός νόμος μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να συνιστά “σχέδιο” υπαγόμενο σε διαδικασία περιβαλλοντικής εκτίμησης. Παρά ταύτα, ο Ν 4062/2012 δεν συνιστά, πράγματι σχέδιο, κατά την έννοια του άρθρου 2 της οδηγίας, για τους λόγους που αναφέρονται στην ένατη σκέψη, διότι, δηλαδή, ο νόμος αυτός αρκείται στην αφηρημένη πρόβλεψη ζωνών με ορισμένα γενικά χαρακτηριστικά, χωρίς να καθορίζει τις ζώνες αυτές στο χώρο και, γενικότερα, χωρίς ο ίδιος, πέραν της γενικής αναφοράς στην όλη έκταση του Μητροπολιτικού Πόλου, να περιέχει συγκεκριμένες χωροταξικές ρυθμίσεις και, μάλιστα, αρκούντως εξειδικευμένες ώστε να καθίσταται επιτρεπτή η εκτέλεση έργων, κατά την έννοια είτε της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ είτε των μεταγενεστέρων οδηγιών που ρυθμίζουν το ίδιο θέμα.