Υπόθεση Zhidov και λοιποί κατά Ρωσίας (αρ. προσφ. 54490/10 κ.λπ. Τρίτο Τμήμα) [Μετάφραση: Κ. Παπαδοπούλου]
Απόσπασμα
Ανεξαρτήτως από το ζήτημα του ελέγχου από το Κράτος των εταιρειών που εκμεταλλεύονται τους αγωγούς φυσικού αερίου καθώς και τους αγωγούς πετρελαίου, δεν πρόκειται για ιδιωτική διαφορά καθώς οι δικαστικές εντολές της κατεδάφισης επεδίωκαν νόμιμους σκοπούς δημοσίου συμφέροντος, συγκεκριμένα την προστασία της ζωής των ατόμων και της δημόσιας υγείας, την ασφάλεια της εκμετάλλευσης επικίνδυνων εγκαταστάσεων και μια αδιάλειπτη παροχή φυσικού αερίου στους κατοίκους. Η αναλογικότητα της επέμβασης στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας προϋποθέτει την ύπαρξη μιας δίκαιης ισορροπίας ανάμεσα στις απαιτήσεις του γενικού συμφέροντος της κοινότητας και τις επιταγές της διαφύλαξης των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ατόμου. Αυτή η ισορροπία παραβιάζεται στην περίπτωση που ο ενδιαφερόμενος υπέστη «μια ειδική και υπερβολική επιβάρυνση». Η αρχή εγγραφής δεν μπορούσε να επαληθεύσει αν τα οικόπεδα των προσφευγόντων ή τα κτήριά τους βρίσκονταν σε ζώνες προστατευόμενες ή στις ελάχιστες αποστάσεις ανάμεσα στους αγωγούς φυσικού αερίου και τους οικισμούς και ν’ αρνηθεί, κατά συνέπεια, την εγγραφή δικαιώματος ιδιοκτησίας. Συνεπώς, η εγγραφή του δικαιώματος ιδιοκτησίας των προσφευγόντων δεν συνιστά αφ’ εαυτής αδυναμία των αρχών ν’ αναταποκριθούν εγκαίρως και κατά συνεπή τρόπο. Το Δικαστήριο εξετάζοντας τις ειδικές περιστάσεις της κάθε περίπτωσης καταλήγει ότι δυσανάλογη επέμβαση στο δικαίωμα στην ιδιοκτησία, και συνεπώς παραβίαση του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, υπήρξε μόνο στην περίπτωση τριών προσφευγόντων.