Κ. Σπούλος, In dubio pro reo ως βασικό αξίωμα που διαπνέει την τελική δικανική κρίση και η σχέση του με άλλες θεμέλιες αρχές του ποινικού δικαίου*

Κωνσταντίνου Σ. Σπούλου, Δικηγόρου Πολλάκις καθημερινά, στις αίθουσες των ποινικών δικαστηρίων, αφιερώνεται ουσιώδης χρόνος για εκείνες τις «αμφιβολίες» που από μόνες τους δύναται να οδηγήσουν στην απαλλαγή του κατηγορουμένου. Η παρούσα μελέτη πραγματεύεται το βασικό αξίωμα in dubio pro reo (idpr) σε σχέση με άλλες θεμελιώδεις αρχές που διέπουν μία «δίκαιη δίκη», καθώς και την έκταση εφαρμογής του πέρα από το δίλημμα «Αθώος - Ένοχος» (υποκειμενική υπόσταση αδικήματος - λόγοι άρσεως του αδίκου, άρσεως του καταλογισμού, εξαλείψεως του αξιοποίνου, των προϋποθέσεων της ποινικής δίκης, καθώς και των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρθρου 84 παρ. 2 ΠΚ). Many times, every day, in the criminal courts, is devoted, substantial time, to those “doubts” that in themselves could lead to the acquittal of the accused. This study deals with the basic axiom “in dubio pro reo” (idpr) in relation to other fundamental principles governing a “fair trial” and its scope beyond the dilemma "Innocent - Guilty" (subjective elements of the offense - reasons of abrogation of the unjust, abrogation of imputation, elimination of punish ability, conditions of the criminal proceedings and mitigating circumstances of article 84 par. 2 of Penal Code). Πώς θα ακουγόταν άραγε —ακόμα και στο μη μυούμενο στο χώρο του ποινικού...