ΑΠ 987/2010 [Αναιρετικοί λόγοι αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενοι]
Απόσπασμα
Στην περίπτωση κατά την οποία ο Άρειος Πάγος παρέλειψε, εκ παραδρομής, να ερευνήσει παραδεκτώς προταθέντα αναιρετικό λόγο, μπορεί, ενόψει της αυτοτέλειας κάθε λόγου αναιρέσεως, που σωρευτικά διατυπώνεται με τους λοιπούς λόγους στο ίδιο δικόγραφο αναιρέσεως ή το δικόγραφο των προσθέτων λόγων, να επανέλθει και να τον εξετάσει, αφού επί του μη εξετασθέντος αναιρετικού λόγου δεν υπάρχει απόφαση. Το ίδιο όμως δεν ισχύει και στην περίπτωση που ο Άρειος Πάγος, εκ παραδρομής, παρέλειψε να εξετάσει λόγο αναιρέσεως, αυτεπαγγέλτως κατ’ άρθρο 511 ΚΠΔ ερευνώμενο, ο οποίος δεν προτάθηκε, ανεξαρτήτως του αν ο αναιρεσείων με υποβληθέν υπόμνημά του στη συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως επεσήμανε την ύπαρξη τέτοιου λόγου και ζήτησε την αυτεπάγγελτη έρευνά του, καθόσον ο Άρειος Πάγος, μετά την εξέταση όλων των παραδεκτώς προβληθέντων αναιρετικών λόγων απεκδύεται της εξουσίας του και, ελλείψει εκκρεμότητας παραδεκτώς προταθέντος λόγου, δεν έχει δικαιοδοσία να επανέλθει εκ νέου προς εξέταση της υπόθεσης. Στην προκειμένη περίπτωση, επί των αιτήσεων αναιρέσεως και του δικογράφου των πρόσθετων λόγων εκδόθηκε απόφαση, η οποία απέρριψε ως αβάσιμους όλους τους προβαλλόμενους με τα κύρια δικόγραφα και αυτό των προσθέτων λόγων, προταθέντες λόγους αναιρέσεως του αιτούντος την επανεξέταση, περί απόλυτης ακυρότητας της διαδικασίας στο ακροατήριο, υπέρβασης εξουσίας, έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής των ουσιαστικών ποινικών διατάξεων. Συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση για επανεξέταση λόγων αναίρεσης που παραδεκτά προτάθηκαν, εξετάσθηκαν και απορρίφθηκαν με την προσβαλλομένη απόφαση του ΑΠ, χωρίς βέβαια να μπορεί να ερευνηθεί το ορθό ή εσφαλμένο της απορρίψεώς τους, όπως κατ’ ουσίαν επιζητεί ο αιτών.