ΑΠ 128/2018 [Απάτη περί την πρόσληψη - Κατ’ εξακολούθηση τέλεση - Αυτοτελείς ισχυρισμοί - Οριστική παύση ποινικής δίωξης λόγω παραγραφής] (βλ. μελέτη Π. Βρυνιώτη, σελ. 1114)
Απόσπασμα
Αναιρείται για τους εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ΄ και Ε΄ λόγους αναίρεσης η προσβαλλόμενη απόφαση, διά της οποίας ο αναιρεσείων καταδικάσθηκε για το αδίκημα της απάτης κατ’ εξακολούθηση. Συγκεκριμένα, το δικάσαν δικαστήριο εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε τις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 386 παρ. 1 και 98 ΠΚ. Εν προκειμένω, δέχθηκε ως χρόνο τέλεσης της πλημμεληματικής απάτης για την οποία καταδίκασε τον κατηγορούμενο το χρονικό διάστημα από 1.11.2009 έως 2014, που ήταν ο χρόνος κατά τον οποίο επήλθε η ζημία του Δήμου όταν ο τελευταίος κατέβαλλε διαδοχικά το συνολικό ποσό των 18.871 ευρώ, που αντιστοιχούσε στη διαφορά των μηνιαίων μισθών του από τη μετάταξή του, το οποίο ωφελήθηκε ο κατηγορούμενος με αντίστοιχη ζημία του Δήμου. Ο αληθής όμως χρόνος τέλεσης της αξιόποινης πράξης ήταν η 12.6.2007, κατά τον οποίο παρέστησε ψευδώς στους υπαλλήλους της υπηρεσίας Διεύθυνσης Ανθρωπίνου Δυναμικού του Δήμου όπου υπηρετούσε ως εργάτης καθαριότητας, ότι είναι απόφοιτος του Ενιαίου Πολυκλαδικού Λυκείου, προσκομίζοντας στην ανωτέρω υπηρεσία νοθευμένο απολυτήριο του Λυκείου αυτού, από την προσκόμιση του οποίου παραπλανήθηκαν οι υπάλληλοι του Δήμου και προέβησαν στη μετάταξή του. Η απατηλή του συμπεριφορά δηλαδή εκδηλώθηκε άπαξ την 12.6.2007 και όχι εξακολουθητικά όταν εκδηλώθηκαν μετέπειτα οι επιζήμιες για τον Δήμο συνέπειες της πράξεώς του. Περαιτέρω, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δεν απάντησε στον προβληθέντα παραδεκτά και νόμιμα αυτοτελή ισχυρισμό του περί εξαλείψεως του αξιοποίνου της πράξεώς του λόγω παραγραφής. Παύει δε οριστικώς λόγω παραγραφής η ποινική δίωξη σε βάρος του αναιρεσείοντος.