Π. Γέσιου-Φαλτσή, Δικαιοδοσία του Διαιτητικού Δικαστηρίου της ΡΑΕ για τις ενεργειακές διαφορές (άρθρο 37 N 4001/2011). Περιεχόμενο της διαιτητικής συμφωνίας και ζητήματα από τη διάκριση ιδιωτικών και διοικητικών διαφορών ουσίας (γνωμ.)
Απόσπασμα
Πελαγία Γέσιου-Φαλτσή , Oμοτ. Καθηγήτρια της Πολιτικής Δικονομίας στο ΑΠΘ αντεπ. μέλος της Ακαδημίας Αθηνών Περίληψη: Όταν τα μέρη θέτουν προς κρίση στη μόνιμη διαιτησία της ΡΑΕ τη διαφορά τους, αποδέχονται συγχρόνως την εφαρμογή των θεσμοθετημένων κανόνων που εισάγονται με το άρθρο 37 Ν 4001/2011. Το Διαιτητικό Δικαστήριο, που λειτουργεί στο πλαίσιο της μόνιμης διαιτησίας της ΡΑΕ, διαθέτει την εξουσία να αποφανθεί για τη νομίμως θεμελιωμένη δικαιοδοσία του και για την ισχύ της διαιτητικής συμφωνίας, κρίση η οποία καλύπτεται από το δεδικασμένο. Στην προκειμένη περίπτωση, τα μέρη προσφεύγουν στη μόνιμη διαιτησία της ΡΑΕ για την επίλυση της διαφοράς τους σχετικά με την τιμολόγηση ηλεκτρικής ενέργειας ΣΗΘΥΑ, όπως αυτή διαμορφώθηκε τελικά με τον υπολογισμό του ύψους και την εφαρμογή της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης και των πιστωτικών τιμολογίων για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Το αντικείμενο της διαφοράς αυτής δεν αφορά τη συνταγματικότητα επιβολής των εκκαθαριστικών για την επιβολή των ανωτέρω επιβαρύνσεων. Αντίθετα, πρόκειται για διαφορά ιδιωτική, που εμπίπτει στα αντικείμενα του άρθρου 37 παρ. 1 Ν 4001/2011 και έχει συνεπώς νομίμως υπαχθεί στη θεσμική διαιτησία της ΡΑΕ. Ακόμη όμως και αν η ανωτέρω διαφορά μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως διαφορά φορολογική, θα έχει και πάλι εγκύρως υπαχθεί στη θεσμική διαιτησία της ΡΑΕ, με βάση το...