Αναστολή αρνητικών διοικητικών πράξεων: το πέρασμα από τη ρητή νομοθετική απαγόρευση στη νομολογιακή αποδοχή. Ανάγκη ή επιταγή;Ρωξάνης Φράγκου, Δικηγόρου ΔΣΑ, Υπ. Διδάκτωρ Νομικής (Πανεπιστήμιο Robert Schuman Στρασβούργου)

Το ισχύον σύστημα προσωρινής ένδικης προστασίας και οι αδυναμίες του. Με αφορμή τη Γνωμοδότηση 184/2006 του ΝΣΚ. Συμμόρφωση προς τις δικαστικές αποφάσεις: κεκτημένο ή ζητούμενο μιας δημοκρατικής κοινωνίας; Συμπερασματικές παρατηρήσεις. Σε ένα Κράτος Δικαίου η αρχή της νομιμότητας αποτελεί μία από τις κορυφαίες αρχές της έννομης τάξης, εγγυήτρια της ελευθερίας και της ισονομίας των πολιτών του. Η αρχή της νομιμότητας αξιώνει από τη Διοίκηση να μη δρα παρά μόνο εφόσον στηρίζεται σε προϋπάρχοντα νόμο ή μόνο εφόσον ενεργεί κατ’ εξουσιοδότηση νόμου, ο οποίος αποτελεί το αναγκαίο στήριγμα, αλλά και το απαράβατο όριο της εξουσίας της [1] . Δε νομιμοποιείται, συνεπώς, η Διοίκηση να ενεργεί ne contra, ne praeter, ne ultra, αλλά πάντα intra et sucundum legem. Κάθε πράξη, κανόνας ή απόφαση αυτής που δε σέβεται ιεραρχικά ανώτερη αρχή αντιβαίνει στη νομιμότητα και γεννά ευθύνη για κάθε αρμόδιο όργανό της. Η αρχή της νομιμότητας επιβάλλει, με άλλα λόγια, σε όλα τα διοικητικά όργανα να ενεργούν πάντοτε επί τη βάσει προϋφιστάμενου κανόνα δικαίου. Η συμμόρφωση, δε, αυτή της δημόσιας εξουσίας στους κανόνες δικαίου, δε θα μπορούσε να επιτευχθεί παρά μόνο με την αναγκαία θέσπιση της ιεραρχίας τόσο των κανόνων δικαίου όσο και των οργάνων που τους παράγουν, γεγονός που συνεπάγεται ότι κάθε...