ΣτΕ 3745/2011 Τμ. Δ’ επταμ. [Ο περιορισμός της δυνατότητας έφεσης στις ακυρωτικές διαφορές σύμφωνα με το Ν 3900/2010](παρατ. Χ. Δετσαρίδης)
Απόσπασμα
ΣτΕ 3745/2011 Τμ. Δ' επταμ. Πρόεδρος: Σωτ. Ρίζος, Aντιπρόεδρος ΣτΕ Εισηγητής: Ν. Μαρκόπουλος, Πάρεδρος ΣτΕ Δικηγόροι: Ι. Γεωργοπούλου, Θ. Στριλάκος, Πάρεδρος ΝΣΚ Οι ρυθμίσεις της διατάξεως του άρθρου 12 παρ. 2 του Ν 3900/2010, εν όψει του σκοπού του νόμου (ανάγκη επιτάχυνσης της διαδικασίας ενώπιον του ΣτΕ, ανακούφιση του δικαστηρίου από την οριακή για τη λειτουργία του κατάσταση υπερφόρτωσης) και του περιεχομένου της, που δεν αποκλείει κατηγορίες υποθέσεων από τη δυνατότητα προσβολής τους με το ένδικο μέσο της ακυρωτικής εφέσεως, αλλά περιορίζει νομοθετικά τους λόγους παραδεκτού του ενδίκου αυτού μέσου, καταλαμβάνουν τις εφέσεις που ασκούνται μετά την έναρξη της ισχύος του νόμου αυτού, ήτοι μετά την 1.1.2011, ανεξαρτήτως του χρόνου δημοσιεύσεως της προσβαλλόμενης αποφάσεως. Απόρριψη υπό κρίση εφέσεως ως απαράδεκτης διότι στο δικόγραφο δεν περιέχονται ισχυρισμοί εξ εκείνων οι οποίοι απαιτούνται για την τασσόμενη στην ως άνω διάταξη ειδική προϋπόθεση παραδεκτού της εφέσεως (ήτοι, αντίθεση της προσβαλλομένης αποφάσεως προς τη νομολογία του ΣτΕ ή άλλου ανωτάτου δικαστηρίου είτε προς ανέκκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου ή ότι δεν υπάρχει σχετική με το νομικό ζήτημα που έκρινε η προσβαλλόμενη απόφαση νομολογία του ΣτΕ). Αντίθετη μειοψηφία. Διατάξεις : άρθρα 58 [παρ. 1], 77 [παρ. 5] ΠΔ 18/1989, 12, 70 Ν 3900/2010, 22, 43, 66...