Ε. Βενιζέλος, Σύνταγµα και νέες τεχνολογίες*
Απόσπασμα
Ευάγγελος Βενιζέλος Πρώην αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο ΑΠΘ Το Σύνταγμα διασταυρώνεται, διεθνώς, εδώ και πολύ καιρό με τις νέες τεχνολογίες τόσο στο πεδίο των θεμελιωδών δικαιωμάτων όσο και στο πεδίο των νέων τρόπων πολιτικής συμμετοχής. Την ίδια περίοδο επαναπροσδιορίζεται η έννοια του Συντάγματος στο πλαίσιο του λεγόμενου πολυεπίπεδου συνταγματισμού. Το ελληνικό Σύνταγμα, με την αναθεώρηση του 2001, εξοπλίστηκε με μια δέσμη ρητών διατάξεων που σχετίζονται με τις νέες τεχνολογίες και λειτουργεί ως ενδιαφέρον «εργαστηριακό» παράδειγμα. Η σχέση του Δικαίου με την τεχνολογία στην κοινωνία της διακινδύνευσης είναι η μεγάλη πρόκληση στην οποία καλούνται να απαντήσουν όλοι οι κλάδοι της νομικής επιστήμης. Είναι, όμως, προφανές ότι η μήτρα του προβληματισμού στεγάζεται στο Σύνταγμα και γενικότερα στους κανόνες δικαίου που διεκδικούν υπεροχή, συγκροτούν έννομες τάξεις και οργανώνουν συστήματα παραγωγής υποδεέστερων κανόνων δικαίου. Η σχέση του Συντάγματος γενικά και ειδικότερα του ελληνικού Συντάγματος με τις νέες τεχνολογίες, είναι συνεπώς η αναγκαία αφετηρία του πολυσχιδούς προβληματισμού για τη σχέση του Δικαίου με τις νέες τεχνολογίες. Αρχίζω με μία επίσκεψη των όρων. Τι ορίζουμε ως «νέες τεχνολογίες»; Τι περιλαμβάνεται καταρχάς στον όρο «νέες τεχνολογίες»; Σύμφωνα, λοιπόν, με το σημερινό επίπεδο της επιστημονικής αλλά και της ευρύτερης διεθνούς συζήτησης 1 νομίζω ότι...