ΕΔΔΑ απόφ. 18.4.2006 υπόθ. 29288/2002 Roseiro Bento κατά Πορτογαλίας
Απόσπασμα
Ελευθερία πολιτικού λόγου. Τα όρια της αποδεκτής κριτικής είναι ευρύτερα όταν αφορούν πολιτικούς και όχι ιδιώτες. Υφίσταται εντονότερο δημόσιο συμφέρον για την προάσπιση της ελευθερίας του λόγου, όταν υπάρχει αντιπαράθεση σε καθαρά πολιτικούς χώρους. Ο αιτών ήταν κατά τον κρίσιμο χρόνο δήμαρχος μιας πορτογαλικής πόλης. Κατά τη διάρκεια μιας διάσκεψης του δημοτικού συμβουλίου, δέχθηκε την έντονη λεκτική επίθεση ενός δημοτικού συμβούλου αντίπαλης πολιτικής παράταξης. Απαντώντας του με τη σειρά του, του επιτέθηκε και ο ίδιος με οξείς χαρακτηρισμούς, αποκαλώντας τον μεταξύ άλλων πολιτικά αυτιστικό. Η διαμάχη κατέληξε στα δικαστήρια, όπου ο δήμαρχος υποχρεώθηκε στην πληρωμή χρηματικής αποζημίωσης στον πολιτικό του αντίπαλο. Διαφωνώντας με την καταδίκη του, προσέφυγε κατά της απόφασης στη βάση του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης. Το Δικαστήριο τον δικαίωσε. Παρατήρησε ότι η υπόθεση αφορούσε λεκτικούς διαξιφισμούς που είχαν ανταλλαγεί στα πλαίσια μιας πολιτικής συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου. Αφενός, ο δημοτικός σύμβουλος θα έπρεπε να είχε προβλέψει ότι ο δήμαρχος θα αντιδρούσε έντονα στην εναντίον του επίθεση. Αφετέρου, τα όρια της αποδεκτής κριτικής είναι ευρύτερα όταν αφορούν πολιτικούς και όχι ιδιώτες. Ο αιτών είχε χρησιμοποιήσει βέβαια έντονη φρασεολογία, που σε πολλά σημεία της αποκτούσε έναν προσωπικό τόνο κατά του αντιπάλου του. Αυτή όμως κινούταν στα πλαίσια του ανεκτού...