Εύα Τζαβαλά, Το δικαίωμα της ενδικοφανούς προσφυγής στις διαδικασίες ασύλου
Απόσπασμα
Το δικαίωμα της ενδικοφανούς προσφυγής στις διαδικασίες ασύλου Εύα Τζαβαλά , Δικηγόρος, Υπ ΔΝ Διεθνούς Δικαίου, ΕΚΠΑ* Εισαγωγικά: το σύστημα ασύλου στην Ελλάδα Η ρύθμιση της εισόδου και διαμονής των αλλοδαπών, μεταναστών και προσφύγων, υπήρξε μια διαρκής πρόκληση για την ελληνική έννομη τάξη ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90. [1] Η Ελλάδα υπήρξε αρχικά χώρα υποδοχής μεταναστών από την Αλβανία, τα κράτη της πρώην ΕΣΣΔ και την Ασία ενώ αργότερα εξελίχθηκε σε χώρα διέλευσης και υποδοχής προσφύγων από τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και την υπο-σαχάρια Αφρική, συνεπεία πολέμων που μαίνονταν στις εν λόγω περιοχές και δράσης αυταρχικών καθεστώτων. Όλοι οι παραπάνω (μετανάστες και πρόσφυγες) με την είσοδό τους στην Ελλάδα ή εκ των υστέρων, [2] κατέθεταν στις τότε αρμόδιες Αρχές (Ελληνική Αστυνομία) αιτήματα διεθνούς προστασίας προκειμένου να νομιμοποιήσουν την παρουσία τους, θέλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά να πετύχουν την παραμονή τους στην Ελλάδα. Το «πολυπαθές» ελληνικό σύστημα ασύλου αρχικά τελούσε υπό τη σκέπη τουΥπουργείου Δημοσίας Τάξης. Αστυνομικά όργανα χωρίς κατάλληλη εκπαίδευση και με περιορισμένους πόρους (σε ανθρώπινο δυναμικό, διερμηνείς, εγκαταστάσεις) αναλάμβαναν σε πρώτο βαθμό να εξετάσουν εξατομικευμένα την περίπτωση κάθε αιτούντοςάσυλο,διενεργώντας προσωπικές συνεντεύξεις και προχωρώντας, αιτιολογημένα, στην υπαγωγή τους ή μη στις προϋποθέσεις της Συμβάσεως...