Φ. Δωρής, Τεκμήριο αθωότητας και λαϊκός τιμωρητισμός - Προστασία στο πλαίσιο του ιδιωτικού δικαίου
Απόσπασμα
Φίλιππου Δωρή, Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Αυτό που θα ήθελα πριν από οτιδήποτε άλλο να εκφράσω στο πλαίσιο της σημερινής εκδήλωσης, είναι οι ευχαριστίες μου στον τιμώμενο για ό,τι έχω αποκομίσει από τη συνεργασία μας, επί 20 και πλέον έτη, στη Συντακτική Επιτροπή του Νομικού Βήματος. Αναρωτιόμουν πριν ακούσω τις τρεις προηγούμενες εισηγήσεις τι θα μπορούσε να πει ένας αστικολόγος για το ζήτημα του τεκμηρίου αθωότητας. Έχω τη γνώμη, ακούγοντας τις εισηγήσεις που προηγήθηκαν και τους προβληματισμούς των εισηγητών, ότι μπορεί να συμπληρώσει κανείς κάποια πράγματα και από τη σκοπιά του αστικού δικαίου, και σ’ αυτά κυρίως θα αναφερθώ. Αναμφισβήτητα θεωρώ δικαιολογημένη την κριτική στάση τόσο του συναδέλφου κ. Τσιρίδη ως προς κάποιες από τις ρυθμίσεις της πρόσφατης Οδηγίας 2016/343 της Ευρωπαϊκής Ένωσης «για την ενίσχυση ορισμένων πτυχών του τεκμηρίου αθωότητας», όσο και του συναδέλφου κ. Βασιλακόπουλου ως προς επιμέρους κοινού δικαίου ρυθμίσεις, των οποίων το περιεχόμενο έχει διαμορφωθεί χωρίς να έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη το τεκμήριο αθωότητας. Θεωρώ ότι κεντρικής σημασίας διαπίστωση που επιτρέπουν οι έως τώρα τοποθετήσεις επί του τεκμηρίου αθωότητας είναι ότι αυτό, έχοντας συνταγματική αφετηρία, ως συνταγματικά εγγυημένη ελευθερία (άρθρα 5, 6, 7 και 96 Συντ.), υπόκειται σε νομοθετική διάπλαση, με την οποία προσδιορίζεται ειδικότερα...