ΔιατΕισΕφΑθ 79/2016 [Φοροδιαφυγή - Μη απόδοση ΦΠΑ - Προσφυγή κατά κλητηρίου θεσπίσματος - Προδικασία - Απόδειξη]
Απόσπασμα
ΔιατΕισΕφΑθ 79/2016 Διατάξεις: άρθρα 18 [παρ. 1β΄] Ν 2523/1997, 2 [παρ. 1], 3 [παρ. ιη΄], 451 [στ'] Ν 3691/2008, 8 [παρ. 3αα, 3β/αα] Ν 4337/2015, 322 ΚΠΔ Φοροδιαφυγή, Μη απόδοση ΦΠΑ, Προσφυγή κατά κλητηρίου θεσπίσματος, Προδικασία, Απόδειξη Η προσφυγή του άρθρου 322 ΚΠΔ συνιστά οιονεί ένδικο μέσο, εφόσον δι’ αυτής «προσάπτεται μομφή» κατά πράξης του Εισαγγελέα, η επανεξέτασή της γίνεται από ανώτερο δικαστικό όργανο και η εκδίκαση της υπόθεσης αναστέλλεται μέχρι την έκδοση οριστικής κρίσης επ’ αυτής. Επί της προσφυγής αυτής μπορεί να ισχύσει ό,τι και επί των ενδίκων μέσων μόνο εφόσον δεν τίθεται ζήτημα σύγκρουσης με όσα ειδικώς και περιοριστικώς ορίζονται στις διατάξεις του άνω άρθρου. Κατά τη διαδικασία που προηγείται της παραπομπής στο ακροατήριο δεν αξιώνεται από τους φορείς της δικαστικής κρίσης εξ αντικειμένου απόδειξη της ενοχής και σχηματισμός δικαστικής πεποίθησης. Η εν λόγω «ενδιάμεση» κρίση παραμένει και υποκειμενικά στο επίπεδο της πιθανολόγησης της ενοχής και δεν επηρεάζεται ούτε από το τεκμήριο της αθωότητας του κατηγορουμένου ούτε από το αξίωμα in dubio pro reo. Σε περίπτωση παραπομπής του κατηγορουμένου στο ακροατήριο διά βουλεύματος, απαιτείται να στηρίζεται η κρίση του Συμβουλίου επί αποχρωσών ενδείξεων και αρκεί η γενική, κατά το είδος, μνημόνευση των αποδεικτικών μέσων, ενώ πλήρης απόδειξη απαιτείται...