ΕφΚερκύρας 157 /2006
Απόσπασμα
Δικαστές: Δ. Ευθυμιάδης, Πρόεδρος Εφετών Εισηγήτρια: Α. Κόφφα, Εφέτης Δικηγόροι: Ε. Τσιλιμπάρη, Ε. Φίλιππας Το μέτρο της προσωποκράτησης αποσκοπεί στον εξαναγκασμό του οφειλέτη του Δημοσίου στην εξεύρεση των αναγκαίων πόρων προς αποπληρωμή του χρέους του διά της προσωρινής στερήσεως της προσωπικής του ελευθερίας, γεγονός που δικαιολογείται μόνο σε περίπτωση που το Δημόσιο αποδείξει δόλιες ενέργειες του οφειλέτη προς απόκρυψη αυτών. Οι διατάξεις των άρθρων 3 παρ. 5 του Ν. 1867/1989, 46 του Ν. 2065/1992, 33 του Ν. 2214/1994, 22 του Ν. 2523/1997 και Ν. 2717/1999 αντίκεινται στις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1-4, 20 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος, κατά το μέρος που προβλέπουν ότι το μέτρο της προσωποκράτησης διατάσσεται από το δικαστήριο, εφ΄ όσον κρίνεται αναγκαίο και πρόσφορο προς εξασφάλιση του χρέους και συνιστά το μόνο ικανό μέσο είσπραξης, χωρίς όμως να ορίζουν και ποιος από τους διαδίκους φέρει το βάρος απόδειξης της αναλογικότητας του μέτρου αυτού. Από τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 Ν. 1867/1989 προκύπτει ότι η αίτηση για προσωπική κράτηση, ως αναγκαστικό μέτρο προς είσπραξη δημοσίων εξόδων, υποβάλλεται από τον αρμόδιο για την είσπραξη του σχετικού εσόδου προϊστάμενο της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας και δικάζεται, αν ο νόμιμος τίτλος υποδεικνύει απαίτηση δημόσιου...