ΣτΕ 394/2011

Τόπος παροχής υπηρεσιών Ο υποκείμενος σε ΦΠΑ, ο οποίος είναι εγκαταστημένος σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ενεργεί στην Ελλάδα αποκλειστικά φορολογητέες πράξεις της παρ. 3 του άρθρου 12, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι υπηρεσίες επεξεργασίας στοιχείων ή παροχής πληροφοριών, δεν αποκτά εκ μόνου του λόγου τούτου μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, διαφορετική από την έδρα του (και, επομένως, δεν υπόκειται ο ίδιος σε φόρο προστιθεμένης αξίας στην Ελλάδα για τις πιο πάνω πράξεις), παρά μόνο αν η παρουσία της επιχείρησής του στην Ελλάδα εμφανίζει τουλάχιστον μια ελάχιστη συνοχή, εφόσον δηλαδή υπάρχει σε μόνιμη βάση το ανθρώπινο και τεχνικό δυναμικό που είναι αναγκαίο για την παροχή των συγκεκριμένων υπηρεσιών. Στην περίπτωση αυτή, που ο πάροχος των υπηρεσιών δεν έχει μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, υπόχρεος στο φόρο είναι ο λήπτης των υπηρεσιών, ο δε πάροχος των υπηρεσιών έχει δικαίωμα επιστροφής του φόρου που επιβάρυνε στο εσωτερικό της χώρας τα αγαθά και τις υπηρεσίες που του προσφέρθηκαν από άλλους υποκείμενους στο φόρο, κατά το μέρος που αυτά χρησιμοποιήθηκαν για τις προαναφερθείσες φορολογητέες πράξεις που πραγματοποίησε στην Ελλάδα.