Α. Κουσουνή-Πανταζοπούλου, Η ελευθερία της τηλεόρασης - Κρατικός έλεγχος και απαγόρευση της λογοκρισίας
Απόσπασμα
Η θέση της τηλεόρασης στο σύγχρονο επικοινωνιακό τοπίο είναι λίγο πολύ σαφής και κανείς δεν αμφισβητεί ούτε την πραγματική δύναμη επιρροής που διαθέτει στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης ούτε και τη σημασία της εν γένει. Ωστόσο η συνταγματική κατοχύρωση της ραδιοτηλεόρασης στο άρθρο 15 του ελληνικού Συντάγματος δημιουργεί, ήδη ακόμη και από τη διατύπωσή της, σειρά ζητημάτων και ερωτημάτων, τα οποία χρήζουν απάντησης και ερμηνείας. Παρακάτω γίνεται προσπάθεια να προσεγγιστούν και να απαντηθούν κάποια από αυτά, όπως το αν κατοχυρώνονται από την ως άνω διάταξη κάποια ατομικά δικαιώματα και ποια, τι περιορισμούς επιδέχονται, πώς ερμηνεύεται ο ρητά προβλεπόμενος άμεσος κρατικός έλεγχος και οι σκοποί που υπηρετεί και αν, τέλος, η απαγόρευση της λογοκρισίας βρίσκει εφαρμογή και στα μέσα ενημέρωσης του άρθρου 15 Συντ., μεταξύ των οποίων κυρίαρχο ρόλο έχει η τηλεόραση.Αφροδίτη Κουσουνή-Πανταζοπούλου, Δικηγόρος, Δ.Ν., LL.M., Ειδική Επιστήμονας Νομικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών Εισαγωγή Η ελληνική έννομη τάξη χαρακτηρίζεται από αρκετές ιδιαιτερότητες ως προς την οργάνωση και τη ρύθμιση της ραδιοτηλεόρασης, που προκύπτουν ήδη από τη διάταξη του άρθρου 15 Συντ. που ρυθμίζει τα σχετικά θέματα. Σε αντίθεση με άλλες έννομες τάξεις, όπως π.χ. η γερμανική [1] , ο Έλληνας συνταγματικός νομοθέτης επέλεξε να μην κατοχυρώσει όλες τις πνευματικές ελευθερίες σε μία...