75 / 106
ΣΥΝ
ή
ΓΟΡΟΣ
75
Όταν οι κρατούμενοι των φυλακών απορρίπτουν τη βία και επιλέγουν τη διαμεσολάβηση
κρατουμένων μέχρι τη στιγμή που ολο-
κληρώνεται το Πρόγραμμα.
ΠΚ:
Η δράση ξεκινά πολύ πριν την είσο-
δο μας στο Κατάστημα, με επαφές που κά-
νουμε με την διοίκηση των καταστημάτων
και την κοινωνική υπηρεσία προκειμένου
να τους ενημερώσουμε για το πρόγραμμα,
και πολλές φορές να το παρουσιάσουμε
δια ζώσης, την ενημέρωση από την διοί-
κηση στους κρατούμενους για να αιτηθούν
συμμετοχή, την συγκέντρωση των αιτήσε-
ων, την αξιολόγηση τους και την δημιουρ-
γία της λίστας των συμμετεχόντων. Το στά-
διο αυτό διαρκεί από 2 έως και 4 μήνες.
Εν συνεχεία «μπαίνουμε» (από τους λί-
γους που επιθυμούν να εισέρχονται σε
μια φυλακή, όλοι θέλουν να βγουν από
αυτή) στο κατάστημα, όπου, είτε στην βι-
βλιοθήκη των κρατουμένων (όπου αυτή
υπάρχει) είτε σε αίθουσες του σχολείου
δεύτερης ευκαιρίας (όπου αυτές είναι δια-
θέσιμες) είτε σε χώρο εκδηλώσεων (όπου
αυτός υπάρχει), συναντάμε τους κρατού-
μενους (χωρίς παρουσία προσωπικού φύ-
λαξης όπου υπάρχουν κάμερες και με τη
διακριτική παρουσία όπου δεν υπάρχουν
κάμερες) και ξεκινάμε την εκπαίδευση. Η
εκπαίδευση είναι πάντοτε ολοήμερη και
εκτείνεται σε διάστημα αρκετών μηνών.
ΔΓ:
Όσον αφορά το προσωπικό και τους
συμμετέχοντες που εργάζονται στη φυ-
λακή, η διαδικασία είναι παρόμοια, εκτός
του ότι οι εκπαιδεύσεις λαμβάνουν χώρα
εκτός της φυλακής, σε χώρο που συνήθως
μας παραχωρείται είτε από τον Δήμο είτε
από την Κοινότητα.
Στα 4 χρόνια που το Πρόγραμμα εφαρμό-
ζεται στην Ελλάδα, πόσοι κρατούμενοι
συμμετείχαν και ωφελήθηκαν; Mε ποιο
τρόπο αυτοί εμπέδωσαν τις αρχές του; Kαι
ποια τα συμπεράσματά σας για την απο-
τελεσματικότητα του Προγράμματος στην
επίτευξη των στόχων του;
ΠΚ:
Τα στατιστικά θα σας τα πει η Δήμη-
τρα η οποία έχει αναλάβει και ολόκληρο
το διοικητικό και διαδικαστικό κομμάτι και
την ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό. Τα δικά μου
συμπεράσματα προέρχονται από τις συζη-
τήσεις με τους συμμετέχοντες και τα σχό-
λιά τους και έχουν να κάνουν με την αλλα-
γή που επέρχεται στη ζωή τους, αφετηρία
της οποίας είναι ο τρόπος που επικοινω-
νούν - το πόσο αποτελεσματική γίνεται η
επικοινωνία τους με τους δικούς τους αν-
θρώπους αλλά και με τρίτους και που έχει
μειώσει συγκρούσεις στο ελάχιστο. Πλέον,
καταστάσεις που στο παρελθόν οδηγού-
σαν σε σύγκρουση και για αυτό μερικές
φορές δεν τις αντιμετώπιζαν, τις απέφευ-
γαν, τώρα τις αντιμετωπίζουν και μέσω της
επικοινωνίας τις έχουν μεταμορφώσει σε
ευκαιρία, βελτιώνοντας έτσι την καθημε-
ρινότητά τους, όπου και αν βρίσκονται.
ΔΓ:
Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω,
στο πρόγραμμα έχουν συμμετάσχει έως
τώρα περισσότεροι από 700 κρατούμε-
νοι και εργαζόμενοι σε φυλακές, σε ίσο
ποσοστό η κάθε κατηγορία. Πρόκειται για
ένα ιδιαίτερα δομημένο και μελετημένο
πρόγραμμα που βοηθά τους συμμετέχο-
ντες να ενισχύσουν σημαντικά τις δεξιό-
τητες επικοινωνίας τους μέσα από συνε-
χόμενη πρακτική. Τίποτα δεν μαθαίνεται
αν δεν εξασκείται και, για να ολοκληρώ-
σει κανείς επιτυχώς τις εκπαιδεύσεις και
να λάβει σχετικό πιστοποιητικό - πτυχίο θα
πρέπει να ολοκληρώσει κι ένα σημαντικό
αριθμό εργασιών. Οι εργασίες αυτές έχουν
να κάνουν με την εφαρμογή των δεξιοτή-
των στην καθημερινότητα του συμμετέ-
χοντα και στην αλληλεπίδρασή του με άλ-
λους ανθρώπους που δεν συμμετέχουν σε
αυτό. Έτσι, διασφαλίζεται και η εμπέδω-
ση των δεξιοτήτων. Η αποτελεσματικό-
τητα του προγράμματος κρίνεται πάντοτε
από τους ίδιους τους συμμετέχοντες, οι ο-
ποίοι, ξανά και ξανά, αναφέρουν τα ευερ-
γετικά αποτελέσματα που διαπιστώνουν οι
ίδιοι καθημερινά στη ζωή τους.
Ποια η πηγή της έμπνευσης που σας ωθεί
να αφιερώνεστε στο έργο αυτό; Μιλήστε
μας για τα αισθήματα που σας γεννώνται
όταν βλέπετε την ουσιαστική θετική επί-
δραση του Προγράμματος στη ψυχολογία
των κρατουμένων και λοιπών συμμετεχό-
ντων και στον τρόπο που αυτοί επιλέγουν
να λύνουν τις διαφορές τους και να συμ-
βιώνουν με τους συγκρατούμενούς τους;
ΠΚ:
Η δική μου πηγή έμπνευσης, η κινη-
τήριος δύναμη, είναι η οικογένειά μου, τα
παιδιά μου και το παράδειγμα που θέλω να
τους δώσω αναφορικά με το πώς μπορού-
με να συνδράμουμε σε μια καλύτερη κοι-
νωνία. Βλέπετε στο ελληνικό σωφρονι-
στικό σύστημα, τα ισόβια είναι περίπου 20
έτη, που σημαίνει ότι όλοι οι κρατούμενοι,
από αυτόν που έχει καταδικασθεί σε ισόβια
έως και εκείνον που εκτίει κάποιους μή-
νες, κάποια στιγμή θα βγουν στην κοινω-
νία και θα είναι και πάλι ενεργά μέλη της.